Домашни автори
Животни бранови
Животни бранови„Прозниот избор го именувавме Dallgët e jetës („Бранови на животот“), според симболиката на содржината на расказите и фрагментите на романите, кои ќе ни раскажуваат како нашите предци пливале спроти брановите на животот, како храбро и јуначки ги совладувале или надминувале за да дојдат до потивки рамнини со повеќе правда, убавина и човечка љубов. Нема да патуваме пред вас по патеките на патот бидејќи сум сигурен дека тоа вие ќе го направите подобро и поубаво.“ (избор раскази за деца)
За твојот среќен ден
За твојот среќен ден„Овој избор поезија го крстивме според една истоимена песна на поетот, Мехмедали Хоџа: Paç ditë të mbarë („За твојот среќен ден“) и поради тоа што читањето на книга е, покрај другото, еден вид убаво патување, впрочем како што е животот на детето и човечкиот живот воопшто. Посакуваме од срце многу читатели на книгите во училишните библиотеки, библиотеките во населбите и градовите, родители, наставници… страниците на оваа книга да ги придружуваат во пријатни и интересни патувања и освежувања.“
Задгробен разум
Задгробен разумКористејќи го своето богато дипломатско искуство и способност за аналитички просудби, Петровски овој пат, во романот Задгробен разум, главно се фокусира на судбинските настани по периодот што го живееме од осамостојувањето на македонсата држава. Слично како и во претходните негови романи, акцентот е ставен на пресудните теми за современоста исполнета со жестоки предизвици и трауми, делби и омрази, коишто оставаат длабоки траги во свеста на обичниот човек и во колективната меморија.
Избрани раскази
Избрани расказиПо избор и редакција на Халил Зендели, во оваа збирка раскази, претставени се осум автори на раскази: Шкелзен Халими, Халил Зендели, Шазим Мехмети, Авни Халими, Хајрула Мисини, Хајри Шаќири, Бурханедин Џемаили и Бејтуш Мехмети.
Избрани раскази
Избрани расказиИзбор на раскази од авторите: Шукру Рамо, Мустафа Карахасан, Суреја Јусуф, Махмут Киратли, Фахри Каја, Реџеп Бугарич, Ѓулер Селим, Авни Енѓулу, Авни Абдулах, Мустафа Јашар, Алаетин Тахир, Суат Енѓулу и Енвер Илјас.
Килибарно монисто
Килибарно монистоМилован Стефановски го одбрал најтешкиот образец на раскажување: со малку зборови и нивна лесна проточност, да ни каже многу. Или да ни го раскаже и она што можеби нам веќе ни било познато, но да ни го раскаже така како никогаш дотогаш да не сме го знаеле.
Книжевна критика
Книжевна критикаВо ова издание, избор на книжевна критика, се опфатени пет автори: Џеват Гега, Махмут Хиса, Лулјета Исаку, Зеќирија Незири, Мирлинда Крифца и Африм Реџепи, кои повремено, или во континуитет ја практикуваа ова гранка на книжевната наука кај нас.
Крикот на Икарот
Крикот на ИкаротАдем Гајтани, по вокација, бездруго е лиричар чии љубопитства на духот се интимните потраги по недоловливите суптилности на немирот, убавината, внатрешните бранувања, недореченостите на животот. Оваа лирика е една тивка рапсодија којашто самиот автор ќе ја нарече „преточување на мислата во чувство и на чувството во мисла“. Таа сета е грч, напнатост, упорно стремење кон дофатот на таа посакувана хармонија. Тоа е лирика што се разлева во елегични созвучја, во импресионистички меланхолични снимки на минливоста, во неизгасена жед за експлозијата и убавината кај човекот и природата. Тоа е лирика на задржани и претпазливи позајмувања на видливите и невидливите убавини што, напати, можат, дури како тајни, да се отклучат со малото клуче на песната. Дури и за миг.
Критики и толкувања
Критики и толкувањаВо текстовите од литературната критика најмногу биле застапени промоцијата на книги, театарската критика и критиката насочена кон авторот и неговото дело. Во многу од книгите објавувани во една социјалистичка земја, главно, биле застапени теми од општеството и револуцијата, па затоа самите книги, на овој начин, биле и промовирани и критикувани. Мустафа Карахасан, кој напишал најмногу текстови, ја објаснил оваа ситуација со следната реченица: „Во ова денешно модерно време, во ова демократско и самоуправно општество личниот и општествениот живот на секој поединец навлегува во центарот на секој текст“.
Ловец на души
Ловец на души„ЛОВЕЦ НА ДУШИ“ е прв вистински возбудлив акционен роман на македонски јазик, кој од многу аспекти ги исполнува светските критериуми на овој жанр. Се чита во еден здив. Опишува период кој се случува не толку одамна, и не така далеку: зборува за војната во Босна и Херцеговина. Мистеријата на злото влезено во луѓето, кое тежнее да го убие телото и неговите атрибути (животот, духот, вољата, достоинството), е прикажано преку оние луѓе кои во војната склопија сојуз со ѓаволот. Оттука и целата книга се стреми да не потсети на значењето на нашиот живот… На крајот на книгата, покрај големиот број жртви победува доброто, сепак со неможноста на главниот јунак, да го убие синот на ѓаволот Бастијан. Значи се останува исто, злото постоело и ќе постои, разликата е само во методите на борба против него.
Мисија
МисијаСкопје, Градски Парк
Поручникот Санчез полека го возеше армискиот џип со ознаки на КФОР движејќи се кон градскиот парк во Скопје. Пушти долги светла да има подобра прегледност на патот. Беше напнат. Гласот на девојката што го повика беше пријатен и му остави впечаток на сериозност. Му нудеше шанса да напредува во кариерата и да се приближи до Вашингтон. Му беше здодеало на Балканот, заборавен, без можност за промоција. Девојко, подобро да го имаш тоа што го кажуваш, си рече и погледна кон пиштолот кој го имаше оставено на совозачкото седиште. Една минута до полноќ, погледна на часовникот. Само што помисли да посегне по мобилниот телефон… заѕвони.
Мисија 2
Мисија 2„Не се плашам! Не се плашам! Не се плашам!“, повторуваше додека ја приближуваше инјекцијата кон подлактницата. Го допре врвот на иглата до набрекнатата вена. Забрзано дишеше. Му беше страв. Не само што немаше смелост да ја забоде иглата во вената, туку се плашеше и од содржината во шприцот. Посакуваше да може да ја консумира течноста орално, но во тој случај одбранбениот систем на неговото тело веднаш ќе почне да дејствува и ензимите во плунката ќе го неутрализираат дејството на растворот уште пред да дојде во допир со крвта. Целта беше влијанието да дојде до централниот нервен систем, онаму каде што требаше да се постигне промената.
Најтешкото нешто
Најтешкото нешто„…урбана драма со бројни неочекувани животни пресврти, еден вид сурова приказна за љубовта и религијата, за злото и предавството, но и за непредвидливата и не ретко монструозна човечка особина за нанесување голема болка, поради алчност и страст. На едно место во текстот и самиот автор вели дека ова е приказна за судбината и јагодите создавајќи еден вид алегориска поврзаност со овој нежен плод кој на еден индиректен начин може да се земе и како своевиден водич низ наративниот тек на романот. Токму јагодите што се одгледуваат во близината на Скопје, всушност, ја претставуваат основата на оваа приказна бидејќи сѐ се врти околу нив, но тивко и ненаметливо и никогаш на прво место.“
Немир во колепка
Немир во колепкаАвторот, преку своето секојдневие, контактите со луѓето ја продлабочувал својата потрага по корените. Неговата деликатна личност, рефлексијата на добрината и великодушноста, како да се ставени во служба на отворање пат за неговата внатрешна визија, за да го совлада својот вистински поетски простор, кому дефинитивно му се предал… Низ поезијата на Ислами се следи нишка за неговото родно место, во подножјето на Шара, неговото огниште.
Пахинтика во сон
Пахинтика во сонБез сомнеж, станува збор за едно посебно градење на структурата на овој текст, кое се одвива меѓу реалното и нереалното, каде ликовите, членови на различни социјални слоеви, го откриваат нивниот духовен профил, профил кој ги има и ќе ги има истите контури во секое време.
Драмата „Пахинтика во сонот“ (изведена во Албанскиот театар од Скопје) е текст кој бара внимателно читање, бидејќи само на таков начин ќе успееме да навлегуваме во длабочината на фабулата која е една фабула со толку трагична, колку и болна содржина.
