350 ден
(29) Во публикацијата, Никола Џеров објавил 20 раскази. Сите тие се тесно поврзани со мотиви земени од неговата татковина и воопшто историјата на Македонија од крајот на XIX и почетокот на XX век, со несекојдневни настани непосредно поврзани со македонското опкружување од областа на македонското минато и историја.
(10) Со објавувањето на биографијата „Гоце Делчев“ само една година по смртта на великанот за првпат во целост е претставен краткиот, но пребогат револуционерен живот на маркантната личност од Кукуш. Во ракописот се поместени фотографии и се цитирани документи – значајни за македонското револуционерно движење до Илинденското востание. Со изразениот непосреден однос кон личноста и душата на Гоце, кој со свој стил авторот го претставува пред тогашната јавност успева да го портретира и дефинира и за трајно да го одржи Гоце како главен изразител на македонското ослободително дело во предилинденскиот период. Од тука над светиот лик на Гоце ќе произлезе херојскиот ореол. Името, ликот и делото на Гоце ќе станат симбол и олицетворение на идејата и на борбата за македонската слобода.
(16) Објавувањето на документите, како примарен историски извор, му олеснуваат на научниот истражувач и ѝ даваат можност на широката читателска публика да го допре изворот на историските вистини и понекогаш читателот сам да го анализира, споредува и толкува. Во таа смисла и овој мал зборник од документи ја добива својата смисла да биде претставен пред македонската читателска публика.
(18) Ова дело е прва теоретско-програмска брошура, што Христо Матов ја напишал по Илинденското востание во март-април 1904 година. Во брошурата Х. Матов теоретски ги разработува принципите на Македонската револуционерна организација, во која посочува пет основни принципи врз кои се изградува ВМОРО.
(03) Брошурата „Задачите на македонската младина во странство“, всушност, претставува реферат којшто Кирил Прличев го напишал на барање на Сојузот на македонските младински организации во Бугарија по повод одржувањето на Третиот конгрес на Сојузот во Софија на 21 ноември 1926 година. Прличев со задоволство ја прифатил поканата, бидејќи, како што пишува во предговорот на брошурата, 25 години бил во непосреден контакт со македонската младината, сметајќи дека сите нации сметаат дека иднината е во младината и дека „денешната младина ќе бидат утрешните граѓани“.
(58) Во брошурата, којашто ја поделил на седум глави, Л. Неманов прави краток историјат на балканските држави, Србија, Бугарија, по Првата светска војна и по Париската мировна конференција. Своите импресии од посетата и бројните разговори што ги имал со политичарите од Хрватска, Славонија, Босна, Косово, Македонија, Бугарија и Тракија, тој ги пренесува во оваа брошура.
(04) Делото претставува сублимат на размислувањата и анализите на авторот по однос на прашањето за автономијата на Македонија. Присутен е историски преглед на настаните кои претходеле и кои биле составен дел од голготата на македонскиот народ и неговата борба за самостојност.
На крајот од неговиот труд, Велјанов заклучува: Македонија е срцето на Балканот, и сè додека тоа е попречувано да чука слободно, на своја волја, целиот балкански организам ќе се наоѓа во денешната болна состојба, далеку од секакво спокојство и мир.
Од Македонија започнува спасувањето на Балканот.
(53) Делото носи доста познати историски сознанија за Македонија од антика до почетокот на Втората светска војна. Колку и да сакал Константинов сè во Македонија да го прикаже за бугарско, тој сепак во повеќе случаи го употребува терминот Македонец во права смисла на зборот, истовремено користејќи го и терминот Бугарин. Кога посакувал да истакне жител на некогашната Византиска Империја погрешно го маркирал тој поим со „Грк“, наместо Византиец, односно Ромеј. Во публикацијата доста успешно Георги Константинов ги опишал географските особини на Македонија, исто како и литературно-книжевната историја.
(15) Димо Хаџи Димов дава анализа на политичката положба во која се наоѓа Македонија, низ која се гледа неговата извонредна информираност за проблематиката што ја третира. Покрај тоа, тој ги разгледува проблемите на македонското ослободително движење и ги посочува патиштата за ослободување на Македонија, подвлекувајќи дека единствениот пат за постигање слободата на Македонија е востание и револуција.
(37) Во книгата, поделена на неколку глави, Баждаров, главно, ги анализира состојбите во Македонија, основањето и развојот на македонската револуционерна организација, односот на Големите сили кон македонското прашање, поделбата на Македонија во Балканските војни, положбата на македонскиот народ по Првата светска војна, вооружените и дипломатски активностите на ВМРО и барањата на македонскиот народ за создавање на автономна Македонија.
(19) Во брошурата Хаџи Димов, меѓу првите македонски дејци, јавно проговорува за политичката историја на македонското прашање во Бугарија, сметајќи ги учителите за најпрогресивни фактори и сојузници на македонската ослободителна борба, а со цел изворно да ја сфатат суштината на проблемот за ослободување на Македонија, како и за нивното учество во македонското движење.
Уште на самиот почеток на брошурата Хаџи Димов го соопштува својот став дека „македонското прашање“ е најпопуларно во Бугарија, за кое се „зборува и филозофира“ речиси катадневно од „севозможни претставници на македонската револуционерна мисла“. За значењето на македонското прашање, тој се задржува на две точки: 1. Какво влијание има сегашната положба на Македонија врз Бугарија, и 2. Какви биле односите меѓу македонските организации во Бугарија и во Македонија.
